بازماندگان شهیدان و همچنین جانبازان جنگ تحمیلی از سرمایه‌های عظیم و ارزشمند کشورمان هستند که همگی نماد ایثارگری و شجاعت را به دوش می‌کشند اما به دلیل گذشت سال های زیادی از جنگ تحمیلی در گذر زمان فراموش شده‌اند و کمتر یادی از آنها در زندگی روزمره مردم به چشم می‌خورد.

قدردانی و قدرشناسی از نعمات خدادادی است که توفیق آن نصیب کسانی می‌شود که دیدی مثبت به زندگی و سایر افراد جامعه دارند. انسان های قدردان خشنودتر، آرامتر و اجتماعی تر از افرادی هستند که جنبه های مثبت را نادیده می گیرند. چنین افرادی در کارهای عام المنفعه نیز بیشتر شرکت میکنند زیرا به اثرات مثبت و خیرات قدردانی و سپاسگزاری دست یافته اند. انسان می‌تواند برای هر امر کوچکی قدردان و قدرشناس باشد و با این نوع نگاه زندگی را برای خود شیرین‌تر کند. انسان با قدردانی علاوه بر خشنودی درونی باعث ایجاد شادی و انگیزه در فرد مقابل خود که کاری برای وی انجام داده است می‌شود. سپاسگزاری موجب افزایش مهر و محبت میان افراد و بالا رفتن سطح محبوبیت افراد می‌شود. بهترین الگوهای ما در تشکر و قدردانی و حمایت از ارزشهای انسانی بزرگان دین ما بخصوص اهل بیت علیهم السلام هستند. دین اسلام تاکید بسیاری بر تشکر و قدردانی از افراد کرده است. بر این اساس باید تلاش کرد تا فرهنگ تشکر و قدردانی از زحمات افراد در جامعه نهادینه شود تا از این طریق بتوان قدمی در جهت رسیدن به جامعه متعالی برداشت

وظیفه انسانی ما ایجاب می‌کند که از زحمات و تلاش کسانی که برای ما کاری انجام داده‌اند تشکر و قدردانی کنیم و سعی کنیم تا حد توان و امکان، چهره این افراد را به دیگران بشناسانیم. تا این سپاسگذاری منجر به ماندگاری عمل خیر و نهادینه شدن فرهنگ قدردانی و سپاس در میان مردم شود. افراد یک جامعه باید بیاموزند که خوبیها و تلاش مثبت دیگران را ببیند و از آنها تشکر کنند. زیرا تشکر زبانی صرف نیز می تواند سهم بسزایی در تحکیم و رشد یک جامعه داشته باشد. این امر هزینه برای افراد ندارد اما در دراز مدت و به مرور شاهد رشد فضائل اخلاقی و تشویق افراد به انجام امور مثبت و نیک خواهیم بود.

گرچه برخی موارد تشکر و قدردانی از یک عمل شاید کوچکترین کار ممکن باشد و جبران عظمت آن کار خیر را نکند، اما ما باید به وظیفه و تعهد فطری خود عمل کنیم. ترویج و گسترش فرهنگ قدردانی و قدرشناسی موجب افزایش انگیزه خدمت به مردم و دعوت مردم به خیر و نیکی خواهد شد. از دیگر مزایای قدردانی و قدرشناسی تحکیم پیوندها و عواطف انسانی در یک جامعه است. در جامعه‌ای که افراد آن از سلامت برخوردار باشند، همگی سعی می‌کنند قدردان زحمات و تلاش کسی باشند که ایثار او موجبات آسایش و راحتی آنان را فراهم کرده است. حتی برگزاری مراسم و همایش‌هایی در خصوص تجلیل از کسانی که به مردم خدمت می‌کنند می‌تواند به صورت آشکار و گسترده‌تری این فرهنگ را به مردم تبیین کند.

هر روز در سطح شهر و در بزرگراه ها، بر روی دیوارها تصاویر کسانی را می‌بینیم که برای حفظ امنیت و سلامت کشورمان با ایثار و از خودگذشتگی از جان خود گذشتند تا دیگران در آرامش زندگی کنند. این تصاویر علاوه بر ایجاد انگیزه و روحیه ایثارگری در جوانانی که جنگ و انقلاب را ندیده‌اند، موجب می‌شود که به مرور و در گذر زمان عمل آنها به باد فراموشی سپرده نشود. مردم با دیدن این تصاویر می‌آموزند که همواره باید قدردان زحمات و ایثارگری چنین افرادی باشند که برای حفظ وطن و اعتلای ایران اسلامی از خودگذشتگی‌های فراوانی کرده‌اند.

از این میان بازماندگان شهیدان و همچنین جانبازان جنگ تحمیلی از سرمایه‌های عظیم و ارزشمند کشورمان هستند که همگی نماد ایثارگری و شجاعت را به دوش می‌کشند اما به دلیل گذشت سال های زیادی از جنگ تحمیلی در گذر زمان فراموش شده‌اند و کمتر یادی از آنها در زندگی روزمره مردم به چشم می‌خورد. تجلیل از ایثارگران به هفته دفاع مقدس خلاصه شده و هر سال به صورت کلیشه‌ای برگزار می‌شود.

جانبازان و بازماندگان جنگ گنجینه عظیمی از فرهنگ ایثار و مقاومت هستند که فراموش شدن یا کمرنگ شدن خاطرات جنگ در حاشیه قرار گرفته‌اند و به نوعی مظلوم واقع شده‌اند. اینان کسانی هستند که به گردن همه ملت ایران و همه مسئولان حق دارند. اما متاسفانه به مرور شاهد کمرنگ شدن ظاهری عمل خطیر آنان در میان مردم هستیم. برخی از این جانبازان در نهایت مظلومیت و ناشناختگی از دنیا می‌روند و ما در آینده این شهیدان زنده را نیز دیگر نخواهیم داشت تا خاطرات ایثارگری همرزمان خود را برای کسانی که در جنگ حضور نداشتند بیان کنند.

ما باید ایثارگران را به عنوان اسطوره‌های مقاومت و پایداری به مردم معرفی کنیم و قدردان زحمات و سختی ها و مشکلات آنان باشیم، تا علاوه بر افزایش و ارتقای فرهنگ قدردانی و سپاس در سطح جامعه، فرهنگ مقاومت و پایداری را نیز در میان مردم نهادینه کنیم. تا بازماندگان و جوانان در مواقع خطر همچون گذشتگان در عرصه‌های ایثار و شهامت حضور داشته باشند و از کیان اسلامی خود دفاع کنند.

اگر فرهنگ قدردانی و قدرشناسی از یک جامعه رخت بربندد بسیاری از فضائل اخلاقی نیز کمرنگ شده و اگر از ایثارگرانی که در دفاع از کشورمان از جان و مال خود گذشته‌اند به نحو شایسته قدردانی نشود، در آینده شاهد افول ایثارگری و روحیه شهادت طلبی در میان مردم و بخصوص جوانان خواهیم بود. اگر از ایثارگران آنگونه که حق آنهاست قدردانی و تجلیل شود جوانانی که در دوران جنگ حضور نداشتند، یاد می‌گیرند که دفاع از کشور و حفظ امنیت آن چقدر ارزشمند و عظیم است و کسانی که در جنگ حضور داشته‌اند چه ارج و قرب و موقعیت خطیر اجتماعی در مقایسه با سایرین دارند.

اگر از مرزهای کشور فراتر برویم قدردانی و پاسداشت ایثارگران موجب ترویج فرهنگ ایثار و شهادت در سایر کشورها نیز می‌شود. در دنیایی که اخبار و اطلاعات کمتر از صدم ثانیه انتشار پیدا می‌کند، می‌توان به راحتی و با کمترین هزینه‌ای روحیه شهادت طلبی و ایثارگری را به مردم سایر کشورها نیز منتقل کرد.

معرفی شهیدان و جانبازان به عنوان بهترین الگوها نقش بسیار سازنده‌ای در تربیت نسل جوان امروز دارد. اگر فرهنگ قدردانی و سپاس از ایثارگران در جامعه نهادینه شود قطعا برای جوانان این سوال پیش خواهد آمد که اینان که بودند که اینگونه تجلیل و قدردانی می‌‌شوند و اینجاست که متولیان این امر می‌توانند با معرفی ایثارگران به عنوان الگوهای بارز شجاعت و کمالات و فضائل اخلاقی به جوانان آنان را نیز در مسیر درست هدایت کنند.

عیادت از جانبازان جنگ که در بیمارستان ها بستری هستند و اطلاع رسانی در این خصوص می‌تواند گام موثری در ترویج فرهنگ ایثار و شهادت باشد و علاوه بر آن مردم با دیدن سختی‌ها و مشکلاتی که این جانبازان از عوارض و صدمات ناشی از جنگ تحمل می‌کنند ناخودآگاه زبان به تقدیر و تشکر از آنان می‌گشایند و عزت و سربلندی کشور خود را مدیون و مرهون تلاش آنها می‌دانند. بنابراین نقش رسانه‌ها در تبیین جایگاه ایثارگران در میان مردم و تقدیر و تجلیل از آنها در هر موقعیت و مکانی در اعتلای فرهنگ قدردانی و سپاس در جامعه تاثیر گذار خواهد بود. احیای فرهنگ قدردانی و قدرشناسی بخصوص از ایثارگران آثار و برکات فراوانی برای نسل حاضر و نسلهای آینده خواهد داشت. بنابراین از آنجا که ایثارگران به گردن همگی ما حق دارند وظیفه ما ایجاب می‌کنند در احیای فرهنگ قدردانی و سپاسگذاری از عمل خطیر آنان و احیای فرهنگ ایثار و مقاومت تلاش کنیم. پاسداشت این ارزش ها هم نباید به نام گذاری کوچه و خیابان و یا به گردن آویختن یک مدال ختم شود بلکه در این زمینه لازم است تا تفکر و تأملی انجام شود و این موضوع به شور و مشورت گذاشته شود . همانند دیگر موضوع های مهمی که در سطح شهر وجود دارد .

tebyan.net